Jacek Jancelewicz: Wierzę że moja praca wnosi coś dobrego w otoczenie innych

Rozpoczął Pan swoją przygodę z rzeźbą od udziału w warsztatach w Goleniowie. Jak Pan wspomina te swoje początki? Jaki wpływ na Pana rzeźbiarstwo miał Stanisław Szulc, u którego Pan się uczył rzeźbić?

Jacek Jancelewicz: Odkąd sięgam pamięcią, zawsze lubiłem coś tworzyć, strugać z drewna, patyków, kory. Wychowałem się na wsi, gdzie zawsze znalazło się jakieś twórcze zajęcie, Wszystko było inspirujące. Dlatego przeprowadzka w wieku 10 lat, do miasta, bloku na czwartym piętrze, stało się dla mnie swoistym więzieniem. Być może również to sprawiło, że dość szybko trafiłem do Młodzieżowego Domu Kultury do pracowni rzeźby Stanisława Szulca - wspaniałego twórcy i dobrego człowieka. Tutaj znalazłem miejsce gdzie mogłem się twórczo wyładować. Czasem się zastanawiam jak by się potoczyły moje losy, gdybym wtedy miał komputer z gierkami? Na szczęście takie dobra wtedy nie istniały. Przewinęło się tutaj wielu zdolnych młodych ludzi. Nasz Mistrz potrafił stworzyć ciepłą, twórczą atmosferę. Pamiętam jak wymurowaliśmy sobie nawet kominek, te wieczory przy kominku. To wszystko sprawiało że nie bardzo chciało się wracać do domu. Mistrz też potrafił nas twórczo motywować, nasze prace brały udział w wielu wystawach, pamiętam te imienne zaproszenia, dla takiego małolata to było naprawdę coś! Wystawy na zamku w Szczecinie. W tamtym okresie oczywiście staraliśmy się naśladować mistrza. Były to rzeźby raczej, bardziej o charakterze ludowym. Pamiętam jak kiedyś zorganizowano anonimowy konkurs rzeźbiarski, na którym otrzymałem drugą nagrodę, tylko dlatego że komisja sądziła że jest to rzeźba mojego mistrza.
Główny ołtarz w kościele św Katarzyny w Goleniowie jest autorstwem śp. Stanisława Szulca, wielka szkoda że nie może mi już udzielić żadnych wskazówek. Mi się kiedyś przydarzyło wykonać Chrystusa na krzyżu w kruchcie kościoła, oraz boczny ołtarz św Józefa (to bardziej snycerska praca). Obraz w tym ołtarzu, jak i obraz Jezusa Miłosiernego i św. Maksymiliana Kolbe -jest autorstwa śp. Romana Górskiego również ucznia Stanisława Szulca.