Dopełnienie osobistej historii. Pierwszy pogrzeb dzieci utraconych w Goleniowie

Grób dziecka utraconego to grób dla dzieci zmarłych wskutek poronienia. Na goleniowskim cmentarzu komunalnym stanął takowy na granicy starej i nowej części cmentarza, a dzisiaj po raz pierwszy - uroczystość prowadził arcybiskup Andrzej Dzięga - złożono w nim urnę z prochami nienarodzonych maleństw. A o tym, jak ważne to wydarzenie, mówiła Agnieszka Wodzyńska z Fundacji Donum Vitae, która sama straciła sześć lat temu córkę.

- Dzisiejszy dzień jest dla mnie dopełnieniem historii, która zaczęła się sześć lat temu przez moje osobiste doświadczenie. Wierzę, że to, co obecnie robię, jest owocem tak krótkiego życia mojej córeczki i że dzieci utracone są naszymi największymi przjaciółmi, którzy wspierają nasze działania. Cieszymy się więc i czujemy w sercach radość i głęboką wdzięczność za to, że to miejsce powstało. Ból i smutek nigdy nie mijają i zostaną z nami na zawsze, ale wchodzimy w inną relację duchową z naszymi dziećmi, wierząc w to, że nasze macierzyństwo, rodzicielstwo w dniu śmierci naszego dziecka się nie kończy, ale trwa dalej

- powiedziała.

Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia poronienie to przedwczesne zakończenie ciąży trwającej krócej niż 22 tygodnie. Od 23 tygodnia ciąży mówimy o porodzie przedwczesnym. Jak podaje Najwyższa Izba Kontroli w Polsce w latach 2017-2019, każdego roku ok. 1700 kobiet urodziło martwe dziecko, a u ok. 40 tys. kobiet ciąża zakończyła się poronieniem. Szacuje się, że około 10-15 proc. wszystkich ciąż kończy się poronieniem.

Zgodnie z obowiązującym prawem wszystkie dzieci zmarłe przed narodzeniem (niezależnie od długości trwania ciąży) mają prawo do godnego pochówku. Jeżeli rodzina lub inne podmioty uprawnione nie podejmą się organizacji pogrzebu, obowiązek ten spoczywa na gminie.